با افزایش روز افزون جمعیت و همچنین کاهش منابع انرژي، مصرف بهینه انرژي امري اجتناب ناپذیر می باشد.در این راستا با توجه به رشد علمی تولید محصولات تأسیساتی، بوجود آوردن تفکري جدید در دانش مهندسی امري ضروري به نظر می رسد و نقش سیستم هاي گرمایشی بهینه ساختمان ها و مجتمع هاي مسکونی در کنترل و بهینه سازي مصرف انرژي مهم و قابل تامل می باشد. پیشرفت روز افزون علم و تكنیك و توجه هر چه بیشتر به آسایش و رفاه زندگی به همراه گسترش احداث واحدها و مجتمع های مسكونی، تجاری واداری، ابداع و ساخت تاسیسات متنوع مهندسی (نظیر سیستمهای تهویه مطبوع و حرارت مركزی )را به دنبال داشته كه به كارگیری آنها ضمن بر آوردن اهداف اولیه و اساسی كنترل شرایط حرارتی و برودتی،پی آمدهای مطبوعی نظیر بهینه سازی استفاده از منابع انرژی، كاهش آلودگی های زیست محیطی ،اجتناب از خطرات مالی و جانی را به دنبال داشته است.
بهکارگیری سیستمهای حرارتی آبی به منظور گرمایش محیط داخلی ساختمان به امری کاملاً متداول تبدیل شده است. در چنین سیستمهایی، آبگرم نقش سیال عامل را ایفا میکند به طوری که آب پس از گرم شدن در یک منبع حرارتی مانند پکیج به محیط ساختمان وارد میشود و با از دست دادن حرارت خود دمای داخل ساختمان را بالا میبرد و پس از آن با بازگشت به منبع انرژی مجدداً این چرخه تکرار میشود. تكنولوژي بهکاررفته در رادياتورهاي قرنيزي نيز همانند رادياتورهاي پرهاي چيزي جز اين نيست و از سيستم حرارتي آبي بهره ميبرد. در این سیستم به جای قرنیز ساختمان، از آن به عنوان رادیاتور قرنیزی برای گرمایش استفاده میشود.